„Plat­zeck powi­nien dotrzy­my­wać obietnic”

 

Fede­ral­ny mini­ster śro­do­wi­ska Trit­tin ma rację, pro­gram wodo­cią­gów „Dol­na Ode­rtal” musi wresz­cie zostać wdro­żo­ny przez kraj związ­ko­wy Bran­den­bur­gia, rząd kra­ju związ­ko­we­go Bran­den­bur­gii ma jesz­cze wie­le do zrobienia.

Fede­ral­ny mini­ster śro­do­wi­ska Jür­gen Trit­tin słusz­nie wzy­wa rząd kra­ju związ­ko­we­go Bran­den­bur­gii, aby po 13 latach osta­tecz­nie wypeł­nił zobo­wią­za­nia pod­ję­te przez kraj związ­ko­wy Bran­den­bur­gia w ramach pro­jek­tu nabrze­ża „Unte­res Ode­rtal” i speł­nił obie­ca­ne warun­ki. Rze­czy­wi­ście nie­wie­le się tu wyda­rzy­ło. Odpo­wie­dzial­ni za to mini­stro­wie w prze­szło­ści kry­mi­nal­nie zanie­dba­li pro­jekt par­ku naro­do­we­go sta­nu i ogra­ni­czy­li się do pocią­ga­nia sto­wa­rzy­sze­nia do odpo­wie­dzial­no­ści za wcze­śniej nie­uda­ną poli­ty­kę rzą­du sta­no­we­go doty­czą­cą par­ków naro­do­wych. Dia­log, któ­ry jest ofe­ro­wa­ny i zachę­ca­ny przez sto­wa­rzy­sze­nie przy­ja­ciół, jest regu­lar­nie odrzu­ca­ny od 1999 roku. Taka poli­ty­ka odmo­wy roz­mo­wy pro­wa­dzi do śle­pe­go zauł­ka i nie­moż­no­ści dzia­ła­nia. Nasza ofer­ta roz­mo­wy jest nadal dostępna.

Nie­mniej jed­nak postu­la­ty fede­ral­ne­go mini­stra śro­do­wi­ska Trit­ti­na w Pocz­da­mie nale­ży potrak­to­wać poważ­nie. Zada­nie domo­we, któ­re pozo­sta­je do zro­bie­nia, to nie tyl­ko dosko­na­łe od lat stu­dium wód, ale speł­nie­nie całe­go sze­re­gu obiet­nic, jakie Bran­den­bur­gia zło­ży­ła Repu­bli­ce Fede­ral­nej Nie­miec w 1992 r. z pod­pi­sem ówcze­sny Mini­ster Śro­do­wi­ska Zie­lo­nych Plat­zeck. Naj­waż­niej­sze z nich są wymie­nio­ne ponow­nie poniżej:

Wszyst­kie cyta­ty pocho­dzą z zawia­do­mie­nia Mini­ster­stwa Bran­den­bur­gii o przy­zna­niu dota­cji z 1992 roku.

1. „Rząd sta­no­wy zobo­wią­zu­je się do wyzna­cze­nia poło­wy tere­nów par­ku naro­do­we­go jako I stre­fę ochron­ną na obsza­rze rdze­nio­wym do 31 grud­nia 2010 r.” Do tej pory jed­nak nie 50%, a tyl­ko 15% powierzch­ni par­ku naro­do­we­go zosta­ło wyzna­czo­ne jako rezer­wat cał­ko­wi­ty. Wyzna­cze­nie dal­szych obsza­rów blo­ku­je w szcze­gól­no­ści szwedz­ki poseł do par­la­men­tu kra­jo­we­go Bischoff (SPD).

2. „Zatrzy­mać polo­wa­nia i łowie­nie ryb”. Do tej pory nadal bra­ku­je kon­cep­cji poło­wów, któ­ra zatrzy­ma­ła­by poło­wy na co naj­mniej 50% obsza­ru, przy­naj­mniej po okre­sie przejściowym.

3. „W obsza­rze cen­tral­nym w przy­szło­ści nale­ży wyklu­czyć rybo­łów­stwo”. Jak dotąd nie ma jesz­cze kon­cep­cji dla węd­ka­rzy, któ­ra wyklu­cza­ła­by moż­li­wość węd­ko­wa­nia na co naj­mniej 50% powierzch­ni oraz ogra­ni­cza­ła czas i prze­strzeń w pozo­sta­łej czę­ści par­ku naro­do­we­go. Kon­cep­cja węd­kar­stwa i węd­kar­stwa zosta­ła opra­co­wa­na przez admi­ni­stra­cję par­ku naro­do­we­go i wie­lo­krot­nie roz­wad­nia­na w poszu­ki­wa­niu kom­pro­mi­sów, ale jest ona blo­ko­wa­na w szcze­gól­no­ści przez Bischoffa.

4. „Pań­stwo zobo­wią­za­ło się do „w znacz­nym stop­niu ogra­ni­cze­nia utrzy­ma­nia akwe­nów wod­nych w par­ku naro­do­wym i dosto­so­wa­nia ich do celów ochro­ny przy­ro­dy”. Jak dotąd jed­nak gospo­dar­ka wod­na w par­ku naro­do­wym jest kon­ty­nu­owa­na jak zawsze.

5. Ponad­to pań­stwo zobo­wią­za­ło się do wyzna­cze­nia całe­go obsza­ru głów­ne­go jako obsza­rów ochro­ny przy­ro­dy i prze­kształ­ce­nia grun­tów ornych w użyt­ki zie­lo­ne w trak­cie finan­so­wa­nia pro­jek­tu. Całe połu­dnie obsza­ru nie zosta­ło jesz­cze wyzna­czo­ne jako park naro­do­wy ani rezer­wat przy­ro­dy. Grun­ty orne nie zosta­ły jesz­cze prze­kształ­co­ne w użyt­ki zie­lo­ne, ani nie są przy­naj­mniej tym­cza­so­wo zarzą­dza­ne eko­lo­gicz­nie, jak obiecano

Moż­na by podać dal­sze przy­kła­dy. Rząd kra­ju związ­ko­we­go Bran­den­bur­gii ma jesz­cze wie­le do zro­bie­nia, aby wypeł­nić ówcze­sne zobo­wią­za­nia wobec rzą­du fede­ral­ne­go. Lojal­ność kon­trak­to­wa jest czę­ścią rze­tel­no­ści i prze­wi­dy­wal­no­ści odpo­wie­dzial­nej poli­ty­ki państwa.