Decyzję o reorganizacji parkietu firmy pozostawia się postępowaniu w głównej mierze

Sto­wa­rzy­sze­nie Par­ków Naro­do­wych nie mogło zwy­cię­żyć w postę­po­wa­niu o ochro­nę przed sądem tym­cza­so­wym z wnio­skiem do Wyż­sze­go Sądu Admi­ni­stra­cyj­ne­go Ber­lin-Bra­n­de­n­bu­r­gia o przy­wró­ce­nie skut­ku zawie­sza­ją­ce­go sprze­ci­wu wobec decy­zji Kra­jo­we­go Urzę­du ds. Roz­wo­ju Wsi, Rol­nic­twa i Reor­ga­ni­za­cji Grun­tów (LELF) z dnia 11.06.2013r. W dniu 4 lip­ca 2013 r. sto­wa­rzy­sze­nie wnio­sło sprze­ciw wobec tym­cza­so­wej cesji wła­sno­ści w ramach reor­ga­ni­za­cji par­kie­tu spół­ki, ale ponie­waż Urząd Sta­nu naka­zał rygor natych­mia­sto­wej wyko­nal­no­ści, został zmu­szo­ny do zło­że­nia wnio­sku do OVG o stwier­dze­nie skut­ku zawie­sza­ją­ce­go do usta­le­nia. Chciał w ten spo­sób unik­nąć cha­osu wywo­ła­ne­go przez urząd sca­la­nia grun­tów wśród wła­ści­cie­li i użyt­kow­ni­ków tere­nów w Doli­nie Dol­nej Odry oraz zapew­nić, że spra­wie­dli­wa, zrów­no­wa­żo­na i roz­sąd­na sca­la­nie grun­tów jest od począt­ku dobrze przy­go­to­wa­na i nie jest prze­pro­wa­dza­na. w pośpiechu.

W swo­im bez­spor­nym orze­cze­niu OVG pra­wie nie zaję­ło się argu­men­ta­mi, któ­re sto­wa­rzy­sze­nie przed­sta­wia­ło kil­ka­krot­nie i wyczer­pu­ją­co na piśmie i nie zezwo­li­ło na roz­pra­wę ust­ną, nawet na roz­pra­wę ust­ną, ale po dłu­gim ocze­ki­wa­niu po pro­stu zde­cy­do­wał się na pod­sta­wie sytu­acji w aktach i zade­cy­do­wał w spra­wie skon­cen­tro­wa­nych na kwe­stii racjo­nal­no­ści oraz obsza­ru i sto­sun­ku war­to­ści dla obsza­rów wnie­sio­nych przez klub i jego obsza­rów kom­pen­sa­cyj­nych. W rezul­ta­cie OVG uwa­ża za uza­sad­nio­ne, że sto­wa­rzy­sze­nie przej­mie tere­ny przy­dzie­lo­ne mu przez Kra­jo­wy Urząd Roz­wo­ju Obsza­rów Wiej­skich, Rol­nic­twa i Reor­ga­ni­za­cji Grun­tów do cza­su pod­ję­cia decy­zji w spra­wie głów­nej, tj. tym­cza­so­wo. Stra­ta finan­so­wa jest roz­sąd­na, nie ma rażą­cej dys­pro­por­cji mię­dzy powierzch­nia­mi wnie­sio­ny­mi przez sto­wa­rzy­sze­nie a przy­dzie­lo­ny­mi mu powierzch­nia­mi kom­pen­sa­cyj­ny­mi. Wszyst­kie inne spo­ry mogły zostać roz­strzy­gnię­te w postę­po­wa­niu głównym.

Sto­wa­rzy­sze­nie nie podzie­la argu­men­tów i uza­sad­nień OVG i uwa­ża je za wyjąt­ko­wo wąt­pli­we ze wzglę­dów kon­sty­tu­cyj­nych i kon­sty­tu­cyj­nych, co zosta­nie wyja­śnio­ne w innym miej­scu. Tym­cza­so­wa pro­ce­du­ra ochro­ny praw­nej jest zatem zakoń­czo­na, tym­cza­so­we posia­da­nie może być prze­pro­wa­dzo­ne zgod­nie z pra­wem. Sto­wa­rzy­sze­nie będzie nadal przed­sta­wiać swo­je argu­men­ty w postę­po­wa­niu głów­nym, zgod­nie ze swo­im sta­tu­tem, swo­im man­da­tem oraz w inte­re­sie ochro­ny przyrody. 

Rada dyrektorów