Aby utrzymać przez cały rok przejezdność głównego szlaku żeglugowego ze Szczecina dla większych statków towarowych, poprawić wydajność rolnictwa w samej dolinie Odry oraz wody zasilające leżący dalej na południe Oderbruch, na początku XX w. dolina Odry, która do tej pory była w dużej mierze niezagospodarowana przez człowieka, została przebudowana zgodnie z holenderskimi planami. Z tej okazji, dziś po stronie niemieckiej, utworzono kilka polderów mokrych (polder A: ok. 1644 ha, polder B: ok. drogi wodnej Hohensaaten-Friedrichsthaler na zachód. Dawny Gartzer Polder i Schillersdorfer Polder, obecnie polska Zwischenoderland, zostały zaprojektowane jako poldery mokre.
Poldery są zwykle zalewane tylko zimą. Od 15 kwietnia każdego roku są one jednak odprowadzane przez naturalny spływ wody lub dodatkowo przez pompy elektryczne. Z punktu widzenia ochrony przyrody, plan zakłada jak najdłuższy czas nienaruszania przez człowieka powodzi na wilgotnych polderach oraz utrzymanie otwartych wlotów i wylotów przez cały rok, ale co najmniej do 31 maja każdego roku.
Warunki wodne jak najbardziej zbliżone do natury są niezbędne, szczególnie dla parku narodowego na terenach zalewowych. Studium wykonalności gospodarki wodnej zlecone przez państwo wykazało, przynajmniej dla Fiddichower Polder (10), ale w zasadzie również dla Criewener i Schwedt Polder (A/B), że takie całoroczne otwarcie z odpowiednimi ograniczeniami dla rolnictwa bez uszkodzenia ochrony przeciwpowodziowej jest możliwe.
Wszakże dwanaście lat po utworzeniu Parku Narodowego mały Staffelder Polder (8) o powierzchni 40 hektarów został ponownie podłączony do wód Westodera. Grobla oddzielająca polder od Westodera została otwarta w 2008 roku w trzech miejscach. Trzeba jednak wiedzieć, że Westoder nie jest akwenem naturalnym i zgodnie z pewnymi zasadami od Stromoderu przez Jaz Marienhofer przeznaczana jest tylko ograniczona ilość wody. W przeciwnym razie Zachód lub system wodny Hohensaaten-Friedrichsthaler Wasserstraße znajduje się zasadniczo na poziomie morza, a na jego przepływy duży wpływ ma Zalew Szczeciński i Morze Bałtyckie.
Dalsza lektura
Szczegółowy opis gospodarki wodnej i systemu polderowego w dolinie dolnej Odry można znaleźć w książce „Der Internationalpark Unteres Odertal – książka o pracy i wędrówkach” (VÖSSING 1998, Stapp Verlag Berlin, s. 84 ff).