Scin­ki tra­wy sta­je się coraz bar­dziej pożą­da­nym surow­cem w Euro­pie i na świe­cie, nie tyl­ko jako pasza i ściół­ka dla zwie­rząt, a tym samym jako nawóz, ale tak­że jako pochła­niacz dwu­tlen­ku węgla i dostaw­ca. Przy­szłe wyko­rzy­sta­nie ścin­ków tra­wy jest głów­nym tema­tem pro­jek­tu badaw­cze­go UE, któ­ry nosi angiel­ską nazwę „GO-GRASS”, trwa czte­ry lata, od paź­dzier­ni­ka 2019 r. do wrze­śnia 2023 r., i zapew­nia part­ne­rom łącz­nie 10 mln euro w finan­so­wa­niu. Budżet nie­miec­kie­go pro­jek­tu demon­stra­cyj­ne­go w doli­nie dol­nej Odry wyno­si pra­wie 850 000 euro. Inni part­ne­rzy to Węgry, Rumu­nia i Hisz­pa­nia, któ­re póź­niej prze­ana­li­zu­ją pro­jek­ty demon­stra­cyj­ne opra­co­wa­ne przez Szwe­cję, Danię i Holan­dię pod kątem ich prak­tycz­nej przy­dat­no­ści. Zaan­ga­żo­wa­nych jest w sumie 22 part­ne­rów, na przy­kład uni­wer­sy­te­ty, insty­tu­ty badaw­cze i orga­ni­za­cje zaj­mu­ją­ce się ochro­ną przy­ro­dy, z ośmiu kra­jów euro­pej­skich. To jest koor­dy­na­tor pro­jek­tu Insty­tut Inży­nie­rii Rol­ni­czej i Bio­go­spo­dar­ki im. Leib­ni­za (ATB) w Poczdamie.

W Danii, Niem­czech, Holan­dii i Szwe­cji jeden rodzaj wyko­rzy­sta­nia tra­wy jest szcze­gó­ło­wo ana­li­zo­wa­ny. W nie­miec­kim pro­jek­cie demon­stra­cyj­nym bada­na jest pro­duk­cja bio­wę­gla, zwa­ne­go rów­nież bio­wę­glem do nawo­że­nia. Wyko­rzy­sty­wa­nym mate­ria­łem wyj­ścio­wym jest pokos póź­ne­go, jed­no­ra­zo­we­go kosze­nia z tere­nów polde­ro­wych par­ku naro­do­we­go, do któ­re­go do tej pory nie był wyko­rzy­sty­wa­ny np. przy pro­duk­cji bio­die­sla, bio­eta­no­lu czy bio­ga­zu, gdyż ten póź­ny pokos ma niż­sza jakość skład­ni­ków odżyw­czych i wyso­ki sto­pień zdrew­nie­nia. Jako punkt wyj­ścia do pro­duk­cji bio­wę­gla moż­na jed­nak z pew­no­ścią roz­wa­żyć te nie­jed­no­rod­ne i wil­got­ne ścin­ki tra­wy. Kar­bo­ni­za­cja ma odby­wać się w insta­la­cji pilo­ta­żo­wej za pomo­cą kon­wer­sji ter­mo­che­micz­nej (piro­li­zy lub kar­bo­ni­za­cji hydro­ter­mal­nej) w przed­się­bior­stwie rol­ni­czym. Pro­dukt koń­co­wy może być sto­so­wa­ny na grun­tach rol­nych do ulep­sza­nia gleb piasz­czy­stych o niskich war­to­ściach gle­bo­wych. Uwa­ża się, że doda­tek bio­wę­gla ma pozy­tyw­ny wpływ na wła­ści­wo­ści gle­by, takie jak zdol­ność zatrzy­my­wa­nia wody czy wymia­na skład­ni­ków odżyw­czych. Ponie­waż bez­po­śred­nie sto­so­wa­nie bio­wę­gla z tra­wy nie jest obec­nie dozwo­lo­ne w Niem­czech, bio­wę­giel jest doda­wa­ny do ściół­ki jako etap pośred­ni. Bio­wę­giel w ściół­ce wią­że wil­goć, ale tak­że orga­nicz­ne i mine­ral­ne związ­ki azo­tu w koj­cach. Odcho­dy zwie­rzę­ce są wchła­nia­ne przez bio­wę­giel, co oczy­wi­ście popra­wia sta­bil­ny kli­mat, a tym samym bez­po­śred­nio wpły­wa na dobro­stan zwie­rząt, ale tak­że ludzi tam pracujących.

w Szwe­cja wyko­na­na jest z tra­wy trzci­no­wej poprzez bry­kie­to­wa­nie higie­ni­zo­wa­nej ściół­ki do hodow­li zwie­rząt. Po wyko­rzy­sta­niu w obo­rze mate­riał ściół­ko­wy może być rów­nież sto­so­wa­ny jako nawóz lub do pro­duk­cji biogazu.

w Holan­dia jest wyko­na­ny z papie­ru tra­wia­ste­go o kra­jo­bra­zie i pobo­czu pasa. Ten pro­jekt jest szcze­gól­nie god­ny uwa­gi, ponie­waż prze­twa­rza się tu tra­wę, któ­ra do tej pory mia­ła nie­wiel­kie zasto­so­wa­nie, głów­nie ze wzglę­du na zanie­czysz­cze­nie meta­la­mi cięż­ki­mi lub inny­mi zanie­czysz­cze­nia­mi. Dzię­ki odpo­wied­niej obrób­ce wstęp­nej i fer­men­ta­cji skład­ni­ki włók­ni­ste są wydo­by­wa­ne z kosze­nia i prze­twa­rza­ne w wyso­kiej jako­ści papier w dal­szych procesach.

w Dania jest pozy­ski­wa­ny za pomo­cą bio­ra­fi­ne­rii z traw z obsza­rów wraż­li­wych na azo­ta­ny iz palu­di­kul­tu­ry. Pro­dukt jest kon­cen­tra­tem biał­ko­wym, któ­ry moż­na doda­wać do pasz jako doda­tek żywie­nio­wy dla świń i kur­cząt. Kon­cen­trat biał­ko­wy zawie­ra dużo ener­gii i waż­nych dla zwie­rząt skład­ni­ków odżyw­czych. W przy­szło­ści import biał­ka na bazie soi moż­na by ogra­ni­czyć dzię­ki biał­ku z trawy.

Jeste­śmy dum­ni, że może­my repre­zen­to­wać Niem­cy w tym waż­nym pro­jek­cie badaw­czym i będzie­my na bie­żą­co infor­mo­wać naszych czy­tel­ni­ków o postę­pach poczy­nio­nych tutaj w Niem­czech, ale tak­że z naszy­mi euro­pej­ski­mi partnerami.