Od wie­lu lat obser­wu­je się dra­stycz­ny spa­dek popu­la­cji pła­zów w Niem­czech, a nawet na całym świe­cie. Naj­częst­szą przy­czy­ną tego roz­wo­ju jest utra­ta lub degra­da­cja sie­dlisk wod­nych i lądo­wych. Na obsza­rze Par­ku Naro­do­we­go Doli­ny Dol­nej Odry popu­la­cje pła­zów, w szcze­gól­no­ści kuma­ka nizin­ne­go, wyda­ją się być wyłą­czo­ne z tego ogól­ne­go roz­wo­ju. Nie­ste­ty nie moż­na tego powie­dzieć o popu­la­cjach w Danii i Sło­we­nii, ponie­waż obec­ne tam wskaź­ni­ki repro­duk­cji są zbyt niskie, aby móc utrzy­mać popu­la­cje. Innym powo­dem spad­ku liczeb­no­ści pła­zów w Sło­we­nii jest zagęsz­cze­nie sie­ci dro­go­wej, co roku na dro­gach ginie ponad 300 000 zwie­rząt. Pro­jekt „LIFE AMPHICON”, akro­nim od „AMPHI­bian CON­se­rva­tion and Habi­tat Resto­ra­tion”, pod­su­mo­wu­je pro­ble­my u źró­dła. Pro­jekt EU-LIFE trwa sie­dem lat (listo­pad 2019 r. – gru­dzień 2026 r.). Cał­ko­wi­ty budżet to oko­ło 8 milio­nów euro. Finan­so­wa­nie skła­da się z wkła­du wła­sne­go part­ne­rów oraz 60% dofi­nan­so­wa­nia z pro­gra­mu EU-LIFE (instru­ment finan­so­wa­nia UE na rzecz śro­do­wi­ska). Sto­wa­rzy­sze­nie Par­ków Naro­do­wych dys­po­nu­je na pro­jekt oko­ło 866 000 euro. Pro­jekt jest wspie­ra­ny przez trzy kra­je UE i jest reali­zo­wa­ny w nie­któ­rych obsza­rach Natu­ra 2000 w tych kra­jach: w Sło­we­nii (Lju­bl­jan­sko bar­je, Raden­sko polje, Bohor, Jovsi), Niem­czech (obszar Fel­chow­see) i Danii (Tårup Strand).

Cele szcze­gó­ło­we obej­mu­ją ochro­nę i zabez­pie­cze­nie zagro­żo­nych popu­la­cji pła­zów, wymia­nę doświad­czeń mię­dzy part­ne­ra­mi pro­jek­tu oraz wzmoc­nie­nie mię­dzy­na­ro­do­wych sie­ci ochro­ny przy­ro­dy. Nale­ży jed­nak uświa­da­miać lud­ność regio­nów rów­nież w zakre­sie ochro­ny śro­do­wi­ska i roz­wo­ju popu­la­cji pła­zów. We wszyst­kich trzech kra­jach obję­tych pro­jek­tem sku­pio­no się na kuma­rze rudej, przy czym w Sło­we­nii gatun­ki doce­lo­we to trasz­ka grze­bie­nia­sta, ropu­cha żół­to­dzio­bo­wa, żaba zwin­na, żaba mocza­ro­wa, rze­kot­ka drzew­na i trasz­ka grzebieniasta.

Sytu­acja popu­la­cji kuma­ka rude­go ma ulec popra­wie poprzez rewi­ta­li­za­cję ist­nie­ją­cych i two­rze­nie nowych sie­dlisk, takich jak tar­li­ska czy let­nie wody oraz poprzez roz­mna­ża­nie. Pomiesz­cze­nia miesz­kal­ne są dodat­ko­wo zabez­pie­cza­ne poprzez zakup zie­mi. W Sło­we­nii na naj­bar­dziej dotknię­tych dro­gach po raz pierw­szy budo­wa­ne są sys­te­my kon­tro­li amfi­bii. Bogac­two doświad­czeń part­ne­rów duń­skich i nie­miec­kich jest nie­zwy­kle cenne.

W 2020 roku zaku­pio­no pierw­sze obsza­ry i pro­wa­dzo­no inten­syw­ny moni­to­ring aktu­al­ne­go sta­nu popu­la­cji na wszyst­kich obsza­rach pro­jek­tu. W Tårup Strand wypusz­czo­no już pierw­sze kijan­ki z uda­ne­go potom­stwa. W cią­gu naj­bliż­szych kil­ku mie­się­cy dane zosta­ną pod­da­ne ewa­lu­acji iw razie potrze­by uzu­peł­nio­ne dal­szym moni­to­rin­giem. Następ­nie spo­rzą­dza­ne są pla­ny dzia­ła­nia doty­czą­ce wdra­ża­nia środ­ków. Amphi Inter­na­tio­nal ApS wspie­ra Sto­wa­rzy­sze­nie Par­ków Naro­do­wych w reali­za­cji celów projektu.